สนามบินชื่อ ซูการ์โน ฮัตโต มีตั้ง 3 Terminal (เท่าที่เห็น) ใหญ่มาก หลังคาสีส้ม เหมือนหลังคาบ้านคนทั่วไปเลย สำหรับ TG บินมาลงทุกวันค่ะ พูดถึง TG เนี่ยตอนแรกคิดว่าไม่ต้องนั่งรถ Bus แต่ที่ไหนได้ ไปถึง Gate E2 ต้องนั่งรถบัสไปขึ้นเครื่องตั้งไกลน่ะค่ะ แล้วก้อ Gate ไม่ได้อยู่ทางซ้ายอย่างที่คิดด้วย เพราะจำได้ว่าบิน Low Cost ก็เดินมาที่ Gate E เหมือนกัน คอนเฟริ์มว่าไม่แตกต่างจากที่บินสายการบินอื่นในเรื่องการขึ้นลง Gate ส่วนบนเครื่องคนไทยก็บริการดีอยู่แล้วหล่ะค่ะ ตัวอย่างอาหารบนเครื่องก็คือ Chicken Sausageมีแจกดอกกล้วยไม้ไว้ติดกระเป๋าสำหรับผู้หญิงก่อนลงเครื่องด้วย
สำหรับรถรับส่งจากจาร์กาต้ามาที่เมืองบันดุง ง่ายมากค่ะจอดรอที่สนามบินเลย ราคาคนละ 135.000 IDR (อินโด รูเปี๊ยะ ซึ่งเค้าใช้จุดแทน comma ค่ะ) = 462 บาทค่ะ มีน้ำแจกด้วย มาถึงโรงแรมก็เข้า Check-in แล้วก็เดินหาอะไรกินค่ะ โชคดีมีพี่อีกคน (วศ 10) จากเหมืองมาด้วย เลยมีอารมณ์เดินหน่อย เพราะบางทีเดินผ่านสวนสาธารณะก็ไม่ใช่ว่าดูปลอดภัยสักเท่าไหร่ มีความสกปรกบ้าง คนดูไม่ค่อยน่าไว้ใจบ้างก็มี แต่พอถึงตรงที่มีร้านค้า ร้านอาหารเยอะๆ ก็น่าจะเหมือนหาดใหญ่ (พี่เค้าบอกค่ะ) แล้วก็หาอาหารน่าตาคล้ายไทยได้ง่าย เลยเก็บเมนูอาหารอินโดนีเซียเอาไว้สั่งต่อค่ะ สำหรับเครื่องปรุงเนี่ยมี ซอสอันนึงอร่อยดีคล้ายๆ น้ำจิ้มกุ่ยช่าย แม่น่าจะชอบ ให้มาผสมกับน้ำส้มสายชู ปรุงก๋วยเตี๋ยวใช้ได้เลย
อ๋อ โรงแรมนี้ดีมากเลย ชื่อ Savoy Homann Hotel เค้าให้ใช้ Wifi Free ต่อ Net ก็ง่ายด้วย laptop ไม่เหมือนโรงแรมบางที่ต้องจ่าย Rate ตั้งแพง แถมคนที่หน้าเคาน์เตอร์แลกตังค์ เค้าไม่มีเศษให้ก็เลยปัดเศษให้แถมให้อีกต่างหาก ส่วนเรื่องแลกเงินขอแนะนำ้ว่าแลกดอลล่าร์จากเมืองไทยมาก่อน แล้วเอาดอลล่าร์มาแลกอินโด รูเปี๊ยะต่อที่สนามบิน ขอย้ำ!!! ที่สนามบิน เพราะว่า Rate ดีกว่า
จาก Oanda: 1 US Dollar = 1012.150 Indonesian Rupiah (IDR)
สนามบิน = 999.000 IDR
โรงแรม = 977.500 IDR
ติดตามตอนต่อไปค่ะ
No comments:
Post a Comment